10 بازی برتر زامبی بر اساس میزان خطرناک بودن زامبیها
دلیل خوبی وجود دارد که چرا زامبیها در رسانههای مدرن مانند فیلمها و بازیها بسیار محبوب هستند: آنها روشی ساده و سرراست برای به تصویر کشیدن درگیری انسان با انسان، بدون نیاز به پیچیدگیهای اخلاقی، ارائه میدهند. تنها چیزی که لازم است درصد قابل توجهی از انسانها به زامبی تبدیل شوند، و ناگهان بازماندگان باید برای بقا با یکدیگر بجنگند، چه در مقیاس یک بیماری همهگیر کوچک یا یک آخرالزمان تمام عیار.
اما در این مقاله از اقتصادپرس دوست داریم زامبیها را از دیدگاه علمیتری بررسی کنم. زامبیها از هر ژانری به دلایل مختلفی خطرناک هستند؛ برخی به دلیل تواناییها یا ویژگیهای غیرمعمول، برخی دیگر صرفاً به دلیل تعداد زیادشان.
به همین دلیل، و از آنجا که رتبهبندی این کلیشههای رایج را جذاب میدانم، بیایید زامبیها را در چندین بازی مهم در این ژانر بررسی کنیم و آنها را بر اساس سطح واقعی خطرشان رتبهبندی کنیم.
۱۰. Telltale’s The Walking Dead
به عنوان یک سوال اصلی در سراسر مجموعه مردگان متحرک، این سوال مطرح است: «جهان چگونه در یک آخرالزمان زامبی واقعی زنده میماند؟» بنابراین منطقی است که زامبیها تا حد امکان سنتی باشند. این ایده به مجموعه مردگان متحرک تلتیل نیز تعمیم داده شده است.
واکرها اکثر رفتارهای کلاسیک زامبیها را دنبال میکنند: حرکت آهسته، گامهای ناپایدار و تیزبینی ذهنی پایین. آنها گاهی اوقات میتوانند به صورت گروهی حرکت کنند یا به شما نزدیک شوند، اما اغلب اوقات، صرفاً با ظاهر شدن در سکوت نسبی و بدون هیچ برنامهریزی دقیقی، تهدیدی ایجاد میکنند. یک زامبی جکی کار را برای شما خیلی سخت نمیکند و معمولاً یک ضربه محکم به سر کافی است.
در مورد شیوع و انتقال، روش اصلی و آشکار از طریق گاز گرفتن است، اگرچه همانطور که در بازی مشاهده میشود، اثرات یک گاز گرفتن قوی فوری نیست. اگر فردی از نظر جسمی قوی باشد، حدود نصف روز طول میکشد تا عفونت باعث مرگ شود و او را به زامبی تبدیل کند.
یکی دیگر از ویژگیهای متمایز این است که این بیماری میتواند از طریق هوا منتقل شود، بنابراین هر کسی که به هر دلیلی بمیرد، به زامبی تبدیل میشود. این ویژگی عنصر غافلگیری بیشتری را برای واکرها ایجاد میکند، اگرچه میتوان با برنامهریزی این تهدید را کاهش داد.
۹. Project Zomboid
زامبیهای فیلم «پروژه زامبی» به شدت از آثار کلاسیک جورج رومرو، به ویژه «شب مردگان زنده» و «طلوع مردگان» الهام گرفتهاند. این زامبیها بسیاری از ویژگیهای زامبیهای کلاسیک را دارند، اما این بدان معنا نیست که تهدید کمتری محسوب میشوند.
عامل زامبیها، عفونت ناکس، ریشههای مرموزی دارد و گفته میشود که از کنتاکی سرچشمه گرفته است. این عفونت که در ابتدا فقط از طریق مایعات بدن منتقل میشد، بعداً جهش یافت و به صورت معلق در هوا درآمد و اوضاع غیرقابل کنترل شد. فرد آلوده در ابتدا به مدت سه روز علائم شدید آنفولانزا مانند را تجربه میکند، سپس میمیرد و به سرعت دوباره زنده میشود.
زامبیهای این ویروس به طور خاص باهوش یا مقاوم نیستند، اما بسیار مصمم هستند. حتی کوچکترین نشانه حضور انسان، چه از طریق صدا یا تصویر، آنها را به آتش میکشد و تا زمانی که چیزی حواسشان را پرت نکند، متوقف نمیشوند. این ویژگی باعث میشود که گروهی از گوشتهای متحرک به سرعت به سمت بازماندگان بیخبر حمله کنند و عبور از آنها جز با اسلحه یا چاقو غیرممکن شود.
در واقع، عزم راسخ این زامبیها و رفتار گروهی آنها، Project Zomboid را به یکی از چالشبرانگیزترین بازیهای بقا در برابر زامبیها تبدیل میکند، چرا که باید همیشه هوشیار و آماده باشید.
۸. Dead Rising 2
زامبیها در مجموعه Dead Rising هم منشأ طبیعی و هم غیرطبیعی دارند. اولین شیوع آنها در شهر سانتا کابزا ناشی از یک تصادف بود، زمانی که یک زنبور جهشیافته که برای اهداف تحقیقاتی پرورش گوشت استفاده میشد، فرار کرد و یک انسان را آلوده کرد. شیوعهای بعدی در ویلامت و سپس فورچون سیتی عمدی بودند و زامبیهای موجود دستکاری شدند، نه اینکه صرفاً توسط زنبورها ایجاد شده باشند. این نشان میدهد که شیوع خود به خودی این زامبیها بعید است، که عاملی در برابر خطر بالقوه آنهاست.
زامبیها ظاهراً شکننده هستند. شخصیت اصلی بازی، چاک، میتواند آنها را با هر جسمی که پیدا میکند له یا تکه تکه کند. این ممکن است به سادگی بخشی از گیمپلی باشد، زیرا چاک در طول بازی بارها بدون اینکه آلوده شود، گاز گرفته میشود. با این حال، تهدید واقعی از سوی این زامبیها تعداد زیاد آنهاست. آنها به سرعت جمع میشوند و عبور از میان آنها، به خصوص در شب که پرخاشگرتر میشوند، میتواند برای بازماندگان آماده نشده خطرناک باشد.
نکته مهم دیگر این است که این زامبیها مستعد دستکاری بیولوژیکی هستند. در اوج بازی Dead Rising 2، یک گاز ویژه باعث جهش سریع آنها میشود و خطر آنها را افزایش میدهد. این، مانند شیوع اولیه، تنها با دخالت یک عامل خارجی امکانپذیر است، بنابراین تأثیر کمتری نسبت به تهدید ذاتی زامبیها دارد.
به این ترتیب، خطر این زامبیها بیشتر از تعداد و توانایی آنها در جمع شدن سریع ناشی میشود تا قدرت بدنی یا هوش فردی آنها.
۷. Resident Evil 2 (2019)
در سهگانهی اصلی رزیدنت اویل، فرآیند زامبیسازی توسط ویروس تایرانت، معروف به ویروس تی، انجام میشود. این ویروس عمداً به عنوان یک سلاح بیولوژیکی برای ایجاد ارتشی از موجودات مقاوم طراحی شده بود. اگرچه تحقیقات برای تمرکز بر تایرانتهای هوشمند متوقف شد، اما تأثیر ویروس تی در رزیدنت اویل ۲ در ایجاد زامبیهای مقاوم موفقیتآمیز نشان داده شده است.
زامبیهایی که به ویروس تی آلوده میشوند، چه از طریق پاتوژن و چه از طریق گاز گرفته شدن، بدنهای طبیعی و مقاومی دارند. آنها کند و دست و پا چلفتی هستند، اما کشتن آنها حتی با شلیک مستقیم به سر، دشوارتر از آن چیزی است که انتظار میرود. علاوه بر این، ویروس تی دارای چندین سویهی مختلف است که میتوانند جهشهای قدرتمندتری ایجاد کنند. به عنوان مثال، سویهی یافت شده در ایستگاه پلیس راکون سیتی، موجوداتی به نام لیکر ایجاد میکند که میتوانند از دیوارها بالا بروند.
زامبیهای ویروس تی اساساً به عنوان سلاح طراحی شدهاند و هدف آنها نابودی و انهدام جامعه یا ارتش دشمن است. کندی آنها مشکلی ایجاد نمیکند، زیرا هر زامبی برای کشتن به یک خشاب پر نیاز دارد، که مقابله با آنها و سازماندهی مقاومت در برابرشان را بسیار دشوار میکند.
۶. Seven Days To Die
در بسیاری از عناوین زامبیمحور، بیشتر موجودات دیگر در پسزمینه به فعالیت خود ادامه میدهند و مشکل اصلی، انسانها در مقابل زامبیها هستند. اما در بازی 7 Days To Die، مشکل گستردهتر است: نه تنها بخش بزرگی از انسانها به زامبی تبدیل شدهاند، بلکه ویروسی ناشناخته، گونههای جانوری دیگر، از سگ و گرگ گرفته تا کرکس و حتی خرس را نیز آلوده کرده است. با وجود چنین تنوعی از موجودات آلوده و گرسنه، تقریباً هیچ نقطه امنی در جهان وجود ندارد و این یک محیط طبیعی و منطقی برای یک بازی بقا ایجاد میکند.
زامبیهای انسانی در این بازی، بسته به زندگی قبلی خود، در اشکال و اندازههای مختلفی وجود دارند. بسیاری از آنها فقط موجوداتی پوسیده و تنبل هستند، اما برخی دیگر عضلانی و قادر به دویدن سریع هستند. برخی توسط حشرات خونخوار آلوده میشوند و برخی به عنوان همزیستهایی ظاهر میشوند که با زوزه کشیدن دیگران را جذب میکنند. این زامبیها به گونه غالب بالفعل روی زمین تبدیل شدهاند و به تدریج یا به سرعت به شکارچیان درجه یک تبدیل میشوند.
۵. Dead Island
در بیشتر داستانهای زامبیمحور، فرض بر این است که یک فرد آلوده، حتی اگر گاز گرفته شود یا علائم واضح دیگری از عفونت داشته باشد، تا زمانی که بمیرد و به زامبی تبدیل نشود، تهدید واقعی نیست. اما جزیره مرده نشان میدهد که این فرض حتی برای ویروسهای مشابه نیز نباید مطرح شود.
هنگامی که فردی به پاتوژن HK آلوده میشود، فرآیند تبدیل شدن به زامبی چندین مرحله دارد. در نقطهای نامشخص پس از عفونت، فرد آلوده وارد حالت خشم شدید و غیرقابل کنترلی میشود که ناشی از ترکیبی از درد مداوم و کاهش تواناییهای ذهنی است. در این مرحله، فرد هنوز یک زامبی کامل نیست، اما نسبت به همه اطرافیان خود خشونتآمیز رفتار میکند و عملاً یک تهدید جدی است.
پس از مرگ فرد آلوده، آنها به یک زامبی واقعی تبدیل میشوند. آنها بخش زیادی از سرعت و توده عضلانی خود را از دست میدهند، اما همچنان قادر به انجام حرکات کوتاه و انفجاری هستند که معمولاً برای حمله به انسانهای بیخبر انجام میشود. هر دو نوع، آلوده و زامبی، ممکن است دچار جهشهای فیزیکی غیرمعمول شوند، که اغلب شامل افزایش توده بدنی و حجم عضلات است و آنها را در فواصل نزدیک بسیار خطرناک میکند.
۴. Dying Light
افراد آلوده به ویروس Dying Light در معرض ویروس هاران، مشتقی از هاری که میتواند از طریق بسیاری از مایعات بدن مانند خون یا بزاق منتقل شود، قرار گرفتهاند. آنها مانند زامبیهای سنتی، بیشتر تواناییهای مغزی سطح بالای خود را از دست دادهاند و سعی میکنند با گاز گرفتن دیگران را آلوده کنند. اما چیزی که آنها را از همتایان خود متمایز میکند این است که مقدار کمی از هوش اولیه و توانایی استدلال را حفظ کردهاند.
افراد آلوده قادر به استفاده از ابزارهای سادهای مانند چوب و تیغه برای شکار هستند. آنها ممکن است در استفاده از این ابزارها کاملاً ماهر نباشند، اما این واقعیت که میتوانند چوب را نگه دارند و آن را به کار ببرند یا برای آسیب رساندن به شما پرتاب کنند، نشان میدهد که حداقل سطحی از انسانیت در بدن آنها باقی مانده است که هم وحشتناک و هم غمانگیز است.
افراد آلوده همچنین مستعد جهشهای ناگهانی به اشکال کوچک و بزرگ هستند. برخی میتوانند ناهنجاریهای سادهای مانند ترشح سموم را نشان دهند، در حالی که برخی دیگر ممکن است جهشهای واضحتری مانند رشد شدید عضلات یا اتساع شکم را تجربه کنند. این پتانسیل در شب دو برابر میشود، زمانی که افراد آلوده به شکارچیان اجتماعی تبدیل میشوند و با صدای بلند به یکدیگر هشدار میدهند.
۳. The Last of Us
افراد آلوده به ویروس Dying Light در معرض ویروس هاران، مشتقی از هاری که میتواند از طریق بسیاری از مایعات بدن مانند خون یا بزاق منتقل شود، قرار گرفتهاند. مانند زامبیهای سنتی، آنها بیشتر تواناییهای سطح بالای مغز خود را از دست دادهاند و سعی میکنند با گاز گرفتن دیگران را آلوده کنند. اما چیزی که آنها را از همتایان خود متمایز میکند این است که مقدار کمی از هوش اولیه و توانایی استدلال را حفظ کردهاند.
افراد آلوده قادر به استفاده از ابزارهای سادهای مانند چوب و تیغه برای شکار هستند. آنها ممکن است در استفاده از این ابزارها کاملاً ماهر نباشند، اما این واقعیت که میتوانند چوب را نگه دارند و آن را به کار گیرند یا برای آسیب رساندن به شما پرتاب کنند، نشان میدهد که حداقل سطحی از انسانیت در بدن آنها باقی مانده است، که هم وحشتناک و هم غمانگیز است.
افراد آلوده همچنین مستعد جهشهای ناگهانی به اشکال کوچک و بزرگ هستند. برخی میتوانند ناهنجاریهای سادهای مانند ترشح سم را نشان دهند، در حالی که برخی دیگر ممکن است جهشهای واضحتری مانند رشد شدید عضلات یا اتساع شکم را تجربه کنند. این پتانسیل در شب دو برابر میشود، زمانی که افراد آلوده به شکارچیان اجتماعی تبدیل میشوند و با صدای بلند به یکدیگر هشدار میدهند.
۲. Left 4 Dead 2
یکی از بحثهای دیرینه در میان طرفداران زامبی، تفاوت اساسی بین زامبیهای «کند» و «سریع» است، نوع سریع عمدتاً در فیلم ۲۸ روز بعد معرفی شد. وقتی به زامبیها فکر میکنید، معمولاً نوع کند و تلوتلوخوران به ذهنتان خطور میکند، بنابراین ایده یک زامبی که با سرعت کامل به سمت شما میدود ذاتاً ترسناک است. این دقیقاً همان چیزی است که Left 4 Dead 2 در چنته دارد.
افراد آلوده معمولی در Left 4 Dead 2 انسانهایی هستند که مغزهای پرکارشان توسط یک عامل بیماریزای خطرناک به نام «آنفولانزای سبز» از بین رفته است. در این حالت، زامبی بلافاصله به سمت هر چیزی که توجهش را جلب کند، چه یک فرد سالم باشد و چه حتی یک ماشین پر سر و صدا، با هدف کشتن میدود. جالب اینجاست که افراد آلوده توجه زیادی به گاز گرفتن نمیکنند و در عوض مشت، لگد و چنگ میزنند. این عامل بیماریزا به صورت هوازی منتقل میشود و نیازی به گاز گرفتن ندارد.
اما قابل توجهترین نکته در مورد افراد آلوده، توانایی آنها در جهش و تغییر است. گونههای ویژه به طور تصادفی ظاهر میشوند و تواناییهای فراانسانی عجیبی دارند. در کمیکهای Left 4 Dead، محققان به این نکته اشاره میکنند که خطر اصلی «آنفولانزای سبز» در توانایی مداوم آن در جهش و سازگاری، چه در سطح میکروسکوپی و چه درست جلوی چشمان شما، نهفته است. هم ویروس و هم قربانیان آن کاملاً غیرقابل پیشبینی هستند و همین امر بازی را به یک تجربه وحشتناک و استراتژیک تبدیل میکند.
۱. World War Z
تا حالا وسط یک خیابان شلوغ گیر کردهاید؟ آنقدر شلوغ که احساس میکنید اگر حرکت نکنید زیر جمعیت له میشوید؟ حالا تصور کنید که این خطر واقعی باشد! این تقریباً همان احساسی است که هنگام مواجهه با زامبیها در بازی World War Z خواهید داشت.
زامبیهای این بازی که به طور عامیانه “Zekes” نامیده میشوند، نمونه کاملی از زامبیهای سریع هستند. آنها نه تنها با سرعت کامل به قربانیان خود حمله میکنند، بلکه استقامت تقریباً بینهایت و خشم کورکنندهای نیز دارند که این توانایی را تقویت میکند. با توجه به اینکه ویروس در این دنیا فقط چند ثانیه طول میکشد تا یک فرد را تبدیل کند، Zekeها سرعت و انرژی بیشتری دارند.
علاوه بر این، Zekeها میتوانند به تواناییهای مختلفی مانند قدرت فوق بشری، گاز سمی و انتشار مه ویروسی جهش یابند. حتی Zekeهای معمولی، با هدفمندی محض خود، تهدیدی دائمی برای کشتن و نابودی هستند، زیرا جمعیت آنها میتواند از موانع عبور کند و روی هم انباشته شود. مبارزه با آنها فقط مبارزه با زامبیها نیست؛ مانند مبارزه با یک مار غولپیکر از گوشت پوسیده است.
منبع: وبسایت گیمفا
