مرگ نویسنده برنده پولیتزر در ۸۵ سالگی
ادموند وایت، نویسنده، نمایشنامه‌نویس و منتقد ادبی برجسته آمریکایی که با نگارش بیش از ۳۰ کتاب و زندگی‌نامه‌هایی تحسین‌شده از چهره‌های فرهنگی چون ژان ژنه و مارسل پروست، تأثیر مهمی بر ادبیات معاصر گذاشت، در ۸۵ سالگی درگذشت. آثار او با نثری صریح، نگاهی انسانی و دغدغه‌هایی اجتماعی، جایگاهی ویژه در ادبیات نیم‌قرن اخیر یافته‌اند.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، ادموند وایت، نویسنده، نمایشنامه‌نویس و مقاله‌نویس آمریکایی که به‌واسطه رمان‌های نیمه‌زندگی‌نامه‌ای‌اش مانند «داستان یک پسر شهرت» یافته بود سه‌شنبه‌شب در ۸۵ سالگی درگذشت.
وایت در سال ۱۹۴۰ در ایالت اوهایو متولد شد و در ایالت ایلینوی بزرگ شد. او ابتدا در دانشگاه هاروارد پذیرفته شد، اما تصمیم گرفت برای نزدیکی به روان‌درمانگرش، به دانشگاه میشیگان برود؛ تصمیمی که بعداً در آثارش به آن پرداخت. او سپس به نیویورک و بعد به سان‌فرانسیسکو رفت، جایی که حرفه‌اش را به عنوان نویسنده آزاد و سپس سردبیر مجلات آغاز کرد.
نخستین رمان او «فراموش کردن النا» (Forgetting Elena) در سال ۱۹۷۳ منتشر شد و ولادیمیر ناباکوف آن را «کتابی شگفت‌انگیز» خواند.
در بخش عمده‌ای از زندگی حرفه‌ای‌اش، وایت از تجربیات شخصی خود الهام می‌گرفت. او بین سال‌های ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۰ در فرانسه زندگی کرد، جایی که با میشل فوکو دوستی نزدیکی یافت و علاقه‌مند به ادبیات فرانسه شد. این علاقه منجر به نوشتن زندگی‌نامه‌های تحسین‌شده‌ای از ژان ژنه (که جایزه پولیتزر را برایش به ارمغان آورد)، مارسل پروست و آرتور رمبو شد.
او همچنین پنج زندگی‌نامه شخصی منتشر کرد:ندگی‌های من (۲۰۰۵)، پسر شهری (۲۰۰۹) درباره زندگی‌اش در نیویورک دهه ۶۰ و ۷۰، درون یک مروارید: سال‌های من در پاریس (۲۰۱۴) از جمله آن‌ها هستند.
او در دانشگاه براون تدریس کرد و بعدها استاد نویسندگی خلاق در دانشگاه پرینستون شد.
پل بگالی، سردبیر انتشارات بلومزبری، درباره او گفت:
«او برخی از بهترین و شجاعانه‌ترین رمان‌ها، زندگی‌نامه‌ها و خاطرات نیم‌قرن اخیر را نوشت که بسیاری‌شان برای نسل‌ها ماندگار خواهند بود.»
مرگ وایت روز چهارشنبه توسط نماینده‌اش، بیل کلگ، به گاردین تأیید شد.
۵۹۵۹
