ابطحی: اگر وقایع بعدی در طول این چهل سال به گونه دیگری رقم بخورد، نباید واقعیت شروع مبارزات امام را نادیده بگیریم.

محمدعلی ابطحی نوشت: میراث سیاسی امام این بود که می‌گفت «همه با هم». این شعار بسیار مؤثر بود. یعنی باید از توانایی‌های همه برای اداره کشور استفاده شود.

به گزارش خبرگزاری اقتصاد پرس ، محمدعلی ابطحی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، در مقاله‌ای با عنوان «چرا هژمونی امام» در کانال تلگرامی خود نوشت:

چطور شد که حداقل تا پیروزی انقلاب اسلامی، نویسندگان بزرگ، نیروهای سکولار، شاعران، داستان‌نویسان، ادبا، مذهبی‌ها، غیرمذهبی‌ها، روحانیون، دانشگاهیان و توده مردم خود را پشت سر خمینی می‌دیدند و به فکر مقابله یا مخالفت با او نبودند؟

این نمی‌تواند بی‌دلیل باشد.

1- امام با بدنه جامعه پیوند ایجاد کرد. طولانی‌ترین سطر شعار همه گروه‌های مبارز در آن روزها «ارتباط با مردم»، «مردم»، «توده» و عناوین مشابه بود.

ناگهان همه این گروه‌ها دیدند که امام، صرف نظر از همه این شعارها، قوی‌ترین پیوند را با جامعه برقرار کرده است.

۳- منش سیاسی امام این بود که می‌گفت «همه با هم». این شعار بسیار مؤثر بود. یعنی باید از توانایی‌های همه برای اداره کشور استفاده شود.

۴- رنگ و بوی ایدئولوژیک رهبری مجتهد، دینداری را تقویت می‌کرد. در این عرصه، مهم‌ترین چیز این بود که ناخودآگاه یک حزب با تشکیلات تمام‌عیار برای اهداف امام در سراسر کشور در اختیار نهضت و امام آماده بود. آن تشکیلات آماده، مساجد بودند.

۵- تحقیر ملی، بیگانه‌ستیزی و مبارزه با حضور مستشاران آمریکایی و عدم اراده رهبری کشور در برابر بیگانگان نیز دلیل بزرگی برای همدردی با مردم بود.

اگر وقایع بعدی در طول این چهل سال به گونه دیگری رقم خورد، واقعیت آن دوره که مبارزات امام آغاز شد، نباید در تحلیل‌های ما نادیده گرفته شود.