هم سرزنش مذاکره هم ستایش مذاکره‌کننده!/ این آدم‌های خوب چگونه مذاکره را که بد است انجام می‌دهند؟
سایت عصر ایران درباره اظهارنظر روزنامه کیهان درباره مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا نوشت: این افراد خوب چگونه مذاکراتی را انجام می دهند که بد است؟
به گزارش خبرگزاری اقتصاد پرس و به نقل از خبرآنلاین، سایت عصر ایران درباره اظهارات روزنامه کیهان درباره مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا نوشت:
شما می توانید موسیقی را دوست داشته باشید و مانند یک خواننده و سبک نباشید، اما قاعدتاً نمی توانید عاشق موسیقی باشید یا به آن گوش ندهید، اما خواننده را تعریف کنید! می توان عاشق فوتبال بود و دیوانه آن بود و نه مثل بازی فلان بازیکن داخلی یا خارجی، اما نمی توان به طور کلی از فوتبال متنفر بود، اما از بازی فلان بازیکن با کلمات تحسین آمیز یاد کرد!
شما می توانید کتاب و شعر را دوست داشته باشید اما نه مانند جلال آل احمد، احمد محمود یا محمود دولت آبادی، اما نمی توانید با داستان و رمان بیگانه باشید، اما بگویید که عاشق نثر جلال و دولت آبادی هستید!
این مقدمات و تمثیل ها به این دلیل است که روزنامه غیر زنجیره ای و غیرحقوقی کیهان به مذاکره نه می گوید، آن را بی نتیجه و مضر برای ملت و وقت تلف می داند، اما در عین حال از مذاکره کننده ارشد ایران (عباس عراقچی) و تیمش تمجید می کند!
۱. ادامه چنین مذاکراتی با طرفی که به جای نشان دادن حُسن نیت بر طبل تحریم و تهدید می کوبد چه توجیهی دارد؟
۲. چیزی در حدود دو بسته تحریم به ازای هر دور مذاکره نصیب ملت ایران شده است.
۳. مذاکره با طرفی که از ابتدا قصد فریب دارد بی نتیجه است.
۴. بدون اصل حسن نیت متقابل هر مذاکره ای بی معنی و بی‌ثمر است.
با این حال در حالی که فعل مذاکره را سرزنش می‌کند در وصف فاعلان همین فعل -یعنی مذاکره- می‌نویسد:
1. عملکرد تیم مذاکره کننده به سرپرستی سید عباس عراقچی نشان از درایتی کم نظیر و اشراف عمیق در صحنه دیپلماسی دارد. (سید عراقچی را هم وارد کرده اند تا دست کم نگیرند. در حالی که گاهی با عمامه سیاه نشان مرجعیت سید را برای خاتمی نمی آورند!)
2. تیم مذاکره کننده ایرانی توانسته است راه عقلانی و شرافتمندانه ای را پیش ببرد (یعنی امری را که غیرمنطقی و ناموسی می دانند در مسیری عقلانی و شرافتمندانه پیش برده اند)
3. کشور نباید در مذاکراتی که چشم انداز آن مبهم و پر از شکست است گیر کند. (اگر این چشم انداز شکست است، چرا از مذاکره کنندگان تمجید می کنند؟ مثل این است که یک مربی فوتبال تیمش را برای شکست به میدان می فرستد!)
4. آنچه در تاریخ باقی می ماند، امضای یک قرارداد ناپایدار نیست، بلکه مقاومت در برابر حقیقت است (یعنی حتی اگر امضا کنند و توافق کنند، ناپایدار است).
البته یک روزنامه غیر زنجیره ای، نه روزنامه نگار واقعی و نه حامی دولت (چون فقط دولت 33 ماهه رئیسی خوب بود و دولت 8 ساله احمدی نژاد منهای خودش و بقایی و مشایی) ممکن است این را توجیه کند که منظور ما جریان غرب گرا است. اما آیا جنبش طرفدار غرب در مسقط و رم مذاکره نمی کند؟ اگر بد است چرا به آنها نمی گویید ادامه ندهند و بروند؟ اگر آنها خوب مذاکره کنند، چگونه یک کار بد را خوب انجام می دهند؟
وقت توضیح است تا دیگران بفهمند چطور ممکن است فردی از مذاکره متنفر باشد و آن را کاری بیهوده، بی‌ثمر و بیهوده بداند که هر دور بر تحریم‌ها افزوده می‌شود، اما همچنان از مذاکره‌کنندگان و رئیس تیم که معاون قبلی مذاکره‌کننده (ظریف) هم بود و در حال حاضر مشغول مذاکره است، تجلیل شود؟
این افراد خوب چگونه مذاکرات بدی را انجام می دهند؟
